Działalność rzeczoznawcy może być wykonywana lepiej lub gorzej, bardziej lub mniej starannie. Odbiorcy wycen otrzymują od wykonawców "produkt" szczególny - wartość nieruchomości (wartość praw), która wykorzystywana jest w procesach decyzyjnych. Zbędnym wydaje się więc rozwijanie tego tematu, bowiem wiadomo powszechnie, że od wycen zależą wyniki konkretnych spraw, losy firm czy osób. Czynności rzeczoznawcy majątkowego muszą być zatem nacechowane najwyższą starannością - i nie jest to chyba przez nikogo kwestionowane. Jak zatem można i czy można taki efekt osiągnąć? Czy antidotum na "złe" wyceny jest postępowanie dyscyplinarne, czy też postępowanie to ma spełniać zupełnie inną rolę? Jak wygląda takie postępowanie, czego dotyczy i w jaki sposób można się przed jego skutkami "bronić"? Czy postępowanie dyscyplinarne wobec rzeczoznawcy majątkowego zawsze musi się kończyć nałożeniem kary dyscyplinarnej? Odpowiedzi na te i kilka innych pytań chciałbym udzielić, a przynajmniej poszukać, w dwóch kolejnych artykułach. Cześć pierwsza jest wprowadzeniem do ogólnych zasad postępowania i próbą uporządkowania znaczenia niektórych pojęć. Część druga, bardziej szczegółowa, poświęcona będzie opisowi doświadczeń zdobytych na bazie różnych postępowań, w których jako pełnomocnik strony (lub obrońca) brałem udział. Będzie to zatem swoiste "studium przypadków".

Jeśli zainteresował Państwa ten fragment to informujemy że jest on jest częścią artykułu z  Biuletynu nr 4 (2/2016). Biuletyn w cenie 50 zł brutto jest do nabycia w postaci pliku do pobrania w sklepie internetowym PTRM.Zamówienia na biuletyn można też składać do Sekretariatu PTRM.